Mark Ellison, bu yok edilen 19. yüzyıl kasabasına bakarak çiğ kontrplak zeminde duruyor. Üstünde, kirişler, kirişler ve teller, çılgın bir örümcek ağı gibi yarı ışıkta çapraz geçiş. Hala bu şeyi nasıl inşa edeceğinden emin değil. Mimarın planına göre, bu oda ana banyo olacak-kavisli alçı kozası olacak ve iğne deliği ışıkları ile yanıp sönüyor. Ancak tavan hiçbir anlam ifade etmiyor. Yarısı, bir Roma katedralinin içi gibi bir varil kasasıdır; Diğer yarısı, bir katedralin nefesi gibi bir kasık kasasıdır. Kağıt üzerinde, bir kubbenin yuvarlak eğrisi, diğer kubbenin eliptik eğrisine düzgün bir şekilde akar. Ama bunu üç boyutta yapmalarına izin vermek bir kabus. Ellison, “Gruptaki basçıya çizimleri gösterdim” dedi. “O bir fizikçi, bu yüzden ona, 'Bunun için hesap yapabilir misin?' Diye sordum. Hayır dedi. '"
Düz çizgiler kolaydır, ancak eğriler zordur. Ellison, çoğu evin sadece kutu koleksiyonları olduğunu söyledi. Tıpkı yapı taşlarıyla oynayan çocuklar gibi onları yan yana koyduk veya bir araya getirdik. Üçgen bir çatı ekleyin ve işiniz bitti. Bina hala elle inşa edildiğinde, bu süreç ara sıra eğriler, çamur kulübeleri, kulübeler, yurtlar ve mimarlar kemer ve kubbelerle lehine kazandılar. Ancak düz şekillerin seri üretimi daha ucuzdur ve her kereste fabrikası ve fabrika bunları tek tip bir boyutta üretir: tuğlalar, ahşap tahtalar, alçı tahtaları, seramik karolar. Ellison bunun dik bir zulüm olduğunu söyledi.
“Bunu da hesaplayamıyorum,” diye ekledi omuz silkerek. Ama onu inşa edebilirim. Ellison bir marangoz - bazıları New York'taki en iyi marangoz olduğunu söylüyor, ancak bu zar zor dahil. İşe bağlı olarak Ellison aynı zamanda bir kaynakçı, heykeltıraş, yüklenici, marangoz, mucit ve endüstriyel tasarımcıdır. Floransa Katedrali Kubbesi'nin mimarı Filippo Brunelleschi gibi bir marangoz. İmkansızı inşa etmek için işe alınan bir adam.
Aşağımızda, işçiler kontrplak bir dizi geçici merdiven taşıyorlar ve girişte yarı bitmiş karolardan kaçınıyorlar. Borular ve kablolar buraya üçüncü kata girer, kirişlerin altında ve katta kıvrılırken, merdivenin bir kısmı dördüncü kattaki pencerelerden çekilir. Bir metal işçi ekibi onları yerinden geçiriyor ve havaya ayak uzun bir kıvılcım püskürtüyordu. Beşinci katta, Skylight stüdyosunun yükselen tavanının altında, marangoz bazı çelik kirişler boyanırken, marangoz çatıda bir bölme inşa etti ve taş, tuğlayı ve kahverengi taş dış duvarları restore etmek için iskele üzerinde acele etti. . Bu bir şantiyede sıradan bir karmaşa. Rastgele görünen şey, aslında birkaç ay önceden düzenlenmiş ve şimdi önceden belirlenmiş bir sırayla monte edilen, yetenekli işçiler ve parçalardan oluşan karmaşık bir koreografidir. Katliam gibi görünen rekonstrüktif cerrahidir. Binanın kemikleri ve organları ve dolaşım sistemi ameliyat masasındaki hastalar gibi açıktır. Ellison, alçıpan yükselmeden önce bunun her zaman bir karmaşa olduğunu söyledi. Birkaç ay sonra tanıyamadım.
Ana salonun merkezine yürüdü ve orada bir torrent içinde bir kaya gibi durdu, suyu hareketsiz, hareketsiz. Ellison 58 yaşında ve yaklaşık 40 yıldır marangoz. Ağır omuzları olan ve eğimli büyük bir adam. Sağlam bilekleri ve etli pençeleri, kel kafası ve etli dudakları, yırtılmış sakalından çıkıntılı. İçinde derin bir kemik iliği yeteneği var ve okumak güçlü: diğerlerinden daha yoğun şeylerden yapılmış gibi görünüyor. Kaba bir ses ve geniş, uyanık gözleri ile Tolkien veya Wagner'den bir karaktere benziyor: Hazine Makinesi Zeki Nibelungen. Makineleri, ateşi ve değerli metalleri sever. Ahşap, pirinç ve taş sever. Bir çimento mikseri aldı ve iki yıl boyunca ona takıntılıydı-durdurulamaz. Onu bir projeye katılmaya çeken şeyin, beklenmedik olan sihir potansiyeli olduğunu söyledi. Gem'in parıltısı dünyevi bağlamı getiriyor.
“Hiç kimse beni geleneksel mimari yapmam için işe almadı” dedi. “Milyarderler aynı eski şeyleri istemiyor. Son kez daha iyi istiyorlar. Daha önce kimsenin yapmadığı bir şey istiyorlar. Bu dairelerine özgüdür ve hatta akılsız olabilir. ” Bazen bu olur. Bir mucize; daha sık değil. Ellison, David Bowie, Woody Allen, Robin Williams ve adlandırılamayacağı diğerleri için evler inşa etti. En ucuz projesi yaklaşık 5 milyon ABD dolarına mal oluyor, ancak diğer projeler 50 milyon veya daha fazla yükselebilir. “Downton Manastırı istiyorlarsa, onlara Downton Manastırı verebilirim” dedi. “Bir Roma banyosu istiyorlarsa, onu inşa edeceğim. Bazı korkunç yerler yaptım-yani rahatsız edici derecede korkunç. Ama oyunda bir midilli yok. Studio 54 istiyorlarsa, inşa edileceğim. Ancak şimdiye kadar gördükleri en iyi stüdyo 54 olacak ve bazı ek stüdyo 56 eklenecek. ”
New York'un üst düzey gayrimenkulü, garip doğrusal olmayan matematiğe dayanan bir mikro kozmozda var. Onu barındırmak için yükseltilmiş bir iğne kulesi gibi sıradan kısıtlamalardan yoksundur. Finansal krizin en derin kısmında bile, 2008'de süper zenginler inşa etmeye devam etti. Düşük fiyatlarla gayrimenkul satın alırlar ve lüks kiralık konutlara dönüştürürler. Veya piyasanın iyileşeceği varsayılarak onları boş bırakın. Ya da onları Çin veya Suudi Arabistan'dan alın, görünmez, şehrin hala milyonlarca park için güvenli bir yer olduğunu düşünerek. Ya da onlara zarar vermeyeceğini düşünerek ekonomiyi tamamen görmezden gelin. Pandeminin ilk birkaç ayında, birçok insan şehirden kaçan zengin New Yorklulardan bahsediyordu. Tüm pazar düşüyordu, ancak sonbaharda lüks konut piyasası toparlanmaya başladı: Sadece Eylül ayının son haftasında Manhattan'daki en az 21 ev 4 milyon dolardan fazla satıldı. “Yaptığımız her şey akılsız,” dedi Ellison. “Kimse dairelerle yaptığımız gibi değer katmayacak veya satmayacak. Kimsenin buna ihtiyacı yok. Sadece istiyorlar. ”
New York, mimarlık inşa etmek için muhtemelen dünyanın en zor yeridir. Bir şey inşa etme alanı çok küçük, onu inşa etmek için para çok fazla, artı bir şoför, cam kuleler, gotik gökdelenler, Mısır tapınakları ve bauhaus zeminleri havaya uçuyor gibi baskı. Bir şey varsa, basınç içe döndüğünde iç mekanları daha tuhaf garip kristaller oluşur. Özel asansörü Park Avenue Residence'a götürün, kapı Fransız ülke oturma odasına veya İngiliz av kulübesine, minimalist çatı katına veya Bizans Kütüphanesine açılabilir. Tavan aziz ve şehitlerle doludur. Hiçbir mantık bir alandan diğerine yol açamaz. Saat 12 Sarayı'nı saat 24 tapınağıyla birleştiren imar yasası veya mimari gelenek yoktur. Üstatları tıpkı onlar gibi.
Ellison, “Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu şehirde bir iş bulamıyorum” dedi. “Bu iş orada yok. Çok kişisel. " New York aynı düz dairelere ve yüksek katlı binalara sahiptir, ancak bunlar bile dönüm noktası binalara yerleştirilebilir veya sanal alan temellerinde garip şekilli arazilerle sıkışabilir. Çeyrek mil yüksekliğinde çeyrekte sallamak veya tünemiş. Dört yüzyıl inşaat ve yere yerleştikten sonra, neredeyse her blok çılgın bir yapı ve stil yorganıdır ve her dönemin sorunları vardır. Sömürge evi çok güzel, ama çok kırılgan. Ahşapları fırın kurutulmaz, bu nedenle herhangi bir orijinal tahtalar çözülür, çürür veya çatlar. 1.800 şehir evinin kabukları çok iyi, ama başka bir şey yok. Duvarları sadece bir tuğla kalın olabilir ve harç yağmurla yıkandı. Savaştan önceki binalar neredeyse kurşun geçirmezdi, ancak dökme demir kanalizasyonları korozyonla doluydu ve pirinç borular kırılgan ve çatlamıştı. Ellison, “Kansas'ta bir ev inşa ederseniz, bunu önemsemeniz gerekmiyor,” dedi.
Yüzyıl ortası binalar en güvenilir olabilir, ancak 1970'den sonra inşa edilenlere dikkat edin. İnşaat 80'lerde özgürdü. Personel ve işyerleri genellikle Mafya tarafından yönetilir. Ellison, “İş denetiminizi geçmek istiyorsanız, bir kişi halka açık bir telefondan arayacak ve 250 dolarlık bir zarfla yürüyeceksiniz” diye hatırladı. Yeni bina aynı derecede kötü olabilir. Karl Lagerfeld'in sahip olduğu Gramercy Park'taki lüks dairede, dış duvarlar ciddi şekilde sızıyor ve bazı katlar patates cipsi gibi dalgalanıyor. Ancak Ellison'un deneyimine göre, en kötüsü Trump Tower. Yenilediği dairede, pencereler geçti, hava şeritleri yoktu ve devre uzatma kabloları ile birleştirilmiş gibi görünüyordu. Bana zeminin çok düzensiz olduğunu, bir parça mermer bırakıp ruloyu izleyebileceğini söyledi.
Her dönemin eksikliklerini ve zayıf yönlerini öğrenmek bir ömür boyu çalışmadır. Üst düzey binalarda doktora yoktur. Marangozların mavi kurdeleler yok. Bu, Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaçağ loncasına en yakın yer ve çıraklık uzun ve rahat. Ellison, iyi bir marangoz olmanın 15 yıl alacağını tahmin ediyor ve üzerinde çalıştığı proje 15 yıl daha sürecek. “Çoğu insan bundan hoşlanmıyor. Çok garip ve çok zor ”dedi. New York'ta yıkım bile zarif bir beceridir. Çoğu şehirde, işçiler enkazı çöp kutusuna atmak için levrek ve balyoz kullanabilirler. Ancak zengin, seçici sahiplerle dolu bir binada, personel cerrahi operasyonlar yapmalıdır. Herhangi bir kir veya gürültü belediye binasını aramaya itebilir ve kırık bir boru Degas'ı mahvedebilir. Bu nedenle, duvarlar dikkatlice sökülmeli ve parçalar, tozu yerleştirmek için püskürtülmüş ve plastikle kaplanmış olan haddeleme kaplarına veya 55 galon davullara yerleştirilmelidir. Sadece bir daireyi yıkmak 1 milyon ABD dolarının üçte birine mal olabilir.
Birçok kooperatif ve lüks daire “yaz kurallarına” uyuyor. Sadece Anma Günü ile İşçi Bayramı arasında, sahibi Toskana veya Hampton'da dinlenirken inşaata izin veriyorlar. Bu, zaten büyük lojistik zorlukları daha da kötüleştirdi. Malzemeleri yerleştirmek için araba yolu, arka bahçe veya açık alan yoktur. Kaldırımlar dar, merdiven boşlukları loş ve dar ve asansör üç kişi ile kalabalık. Şişede bir gemi inşa etmek gibi. Kamyon bir alçıpan yığınıyla geldiğinde, hareketli bir kamyonun arkasına sıkıştı. Yakında trafik sıkışıklığı, boynuz duyuldu ve polis bilet veriyor. Sonra komşu bir şikayet yaptı ve web sitesi kapatıldı. İzin düzenli olsa bile, bina kodu hareketli pasajların bir labirentidir. Doğu Harlem'deki iki bina patladı ve daha katı gaz denetimlerini tetikledi. Columbia Üniversitesi'ndeki istinat duvarı çöktü ve bir öğrenciyi öldürdü ve yeni bir dış duvar standardını tetikledi. Elli üçüncü kattan küçük bir çocuk düştü. Şu andan itibaren, çocuklu tüm dairelerin pencereleri dört buçuk inçten fazla açılamaz. Ellison, “Bina kodlarının kanla yazıldığını söyleyen eski bir söz var” dedi. “Aynı zamanda sinir bozucu mektuplarla da yazılmıştır.” Birkaç yıl önce, Cindy Crawford'un çok fazla partisi vardı ve yeni bir gürültü sözleşmesi doğdu.
Tüm bu süre boyunca, işçiler şehrin pop-up engellerinde gezindikçe ve yaz sonu yaklaştıkça, sahipler karmaşıklık ekleme planlarını gözden geçiriyorlar. Geçen yıl, Ellison üç yıllık 42 milyon ABD Doları 72. Street Penthouse yenileme projesini tamamladı. Bu dairede altı kat ve 20.000 feet kare var. Bitirmeden önce, ORIGAMI'ye benzer bir çocuk geçiren bir kapıya kadar bir açık şöminenin üzerindeki geri çekilebilir bir TV'den 50'den fazla özel mobilya ve mekanik ekipman tasarlamak ve inşa etmek zorunda kaldı. Ticari bir şirketin her ürünü geliştirmesi ve test etmesi yıllar alabilir. Ellison'un birkaç haftası var. “Prototip yapmak için zamanımız yok” dedi. “Bu insanlar umutsuzca buraya girmek istiyorlar. Bu yüzden bir şansım vardı. Prototipi inşa ettik ve sonra içinde yaşadılar. ”
Ellison ve ortağı Adam Marelli, günün programını inceleyerek kasaba kontrplak bir kontrplak masasına oturdu. Ellison genellikle bağımsız bir yüklenici olarak çalışır ve bir projenin belirli bölümlerini oluşturmak için işe alınır. Ancak o ve Magneti Marelli yakın zamanda tüm yenileme projesini yönetmek için güçlerini birleştirdi. Ellison, binanın yapısından ve kaplamalarından - duvarlar, merdivenler, dolaplar, fayanslar ve ahşap işlerinden sorumludur ,ken Marelli iç işlemlerini denetlemekten sorumludur: sıhhi tesisat, elektrik, fıskiyeler ve havalandırma. 40 yaşındaki Marelli, New York Üniversitesi'nde seçkin bir sanatçı olarak eğitim aldı. Zamanını New Jersey, Lavalette'de resim, mimarlık, fotoğraf ve sörf yapmaya adadı. Uzun kahverengi kıvırcık saçları ve ince kalça kentsel tarzı ile Ellison'un garip ortağı ve takımı-Bulldogs arasında Elf gibi görünüyor. Ama Ellison gibi işçiliğe takıntılıydı. Çalışmaları sırasında, Japon tapınakları ve Yunan yerel mimarisini tartışırken, planlar ve cepheler, Napolyon kodları ve Rajasthan'ın üvey kanalları arasında samimi bir şekilde konuştular. Ellison, “Her şey elips ve irrasyonel sayılarla ilgili” dedi. “Bu müzik ve sanatın dili. Hayat gibi: hiçbir şey kendi kendine çözülmez. ”
Bu, üç ay sonra sahneye döndükleri ilk haftaydı. Ellison'u en son gördüğümde banyo tavanıyla savaşırken Şubat ayı sonlarındaydı ve bu işi yazdan önce bitirmeyi umuyordu. Sonra her şey aniden sona erdi. Pandemi başladığında, New York'ta 40.000 aktif şantiye vardı - şehirdeki restoran sayısının neredeyse iki katı. İlk başta, bu siteler temel bir iş olarak açık kaldı. Onaylı vakaları olan bazı projelerde, personelin işe gitmekten ve asansörü 20. kat veya daha fazla almaktan başka seçeneği yoktur. İşçiler protesto ettikten sonra, işyerlerinin yaklaşık% 90'ının nihayet kapalı olmadığı Mart ayının sonuna kadar değildi. İç mekanlarda bile, aniden trafik gürültüsü yokmuş gibi yokluğu hissedebilirsiniz. Yerden yükselen binaların sesi şehrin tonudur - kalp atışıdır. Şimdi ölümcül bir sessizlikti.
Ellison, Baharı Newburgh'daki stüdyosunda yalnız geçirdi, Hudson Nehri'ne sadece bir saat uzaklıkta. Townhouse için parça üretir ve taşeronlarına çok dikkat eder. Toplam 33 şirket, çatı ustaları ve duvarcılardan demircilere ve beton üreticilerine kadar projeye katılmayı planlıyor. Karantinadan kaç kişinin geri döneceğini bilmiyor. Yenileme çalışmaları genellikle ekonominin arkasında iki yıldır gecikiyor. Sahibi bir Noel bonusu alır, bir mimar ve yüklenici işe alır ve daha sonra çizimlerin tamamlanmasını bekler, izinler verilir ve personel beladan çıkar. İnşaat başladığında, genellikle çok geç. Ancak şimdi Manhattan'ın her yerinde ofis binaları boş, Co-Ops Kurulu öngörülebilir gelecek için tüm yeni inşaatları yasakladı. Ellison şöyle dedi: “Covid'i taşıyan bir grup kirli işçinin hareket etmesini istemiyorlar.”
Şehir 8 Haziran'da inşaata devam ettiğinde, beş bin dolar para cezası ile desteklenen katı sınırlar ve anlaşmalar belirledi. İşçiler vücut sıcaklığını almalı ve sağlık anketlerini cevaplamalı, maske takmalı ve mesafelerini korumalıdır-eyalet inşaat alanlarını 250 feet kare başına bir işçiye sınırlar. Bunun gibi 7.000 metrekarelik bir mekan sadece 28 kişiye kadar barındırabilir. Bugün on yedi kişi var. Bazı mürettebat üyeleri hala karantina alanından ayrılmak istemiyorlar. Ellison, “Marangozlar, özel metal işçiler ve kaplama marangozlarının hepsi bu kampa ait” dedi. “Biraz daha iyi bir durumdalar. Kendi işleri var ve Connecticut'ta bir stüdyo açtılar. ” Onlara şaka yollu olarak kıdemli tüccar olarak adlandırdı. Marelli güldü: “Sanat okulunda üniversite derecesi olanlar genellikle onları yumuşak dokulardan çıkarıyorlar.” Diğerleri birkaç hafta önce kasabadan ayrıldı. “Iron Man Ekvador'a döndü,” dedi Ellison. “İki hafta içinde geri döneceğini söyledi, ama Guayaquil'de ve karısını yanına alıyor.”
Bu şehirdeki birçok işçi gibi, Ellison ve Marelli'nin evleri birinci nesil göçmenlerle doluydu: Rus tesisatçılar, Macar kat işçileri, Guyana Elektrikçileri ve Bangladeşli taş oymacılar. Ulus ve endüstri genellikle bir araya gelir. Ellison 1970'lerde New York'a ilk taşındığında, marangozlar İrlandalı gibi görünüyordu. Sonra Kelt Kaplanlarının refahı sırasında eve döndüler ve yerine Sırplar, Arnavutlar, Guatemalans, Hondurans, Kolombiyalılar ve Ekvador dalgaları aldı. New York'taki iskele üzerindeki insanlar aracılığıyla dünyanın çatışmalarını ve çöküşlerini izleyebilirsiniz. Bazı insanlar buraya kendileri için faydası olmayan gelişmiş derecelerle gelirler. Diğerleri ölüm mangalarından, uyuşturucu kartellerinden veya önceki hastalık salgınlarından kaçıyor: kolera, ebola, menenjit, sarı humma. Marelli, “Kötü zamanlarda çalışmak için bir yer arıyorsanız, New York kötü bir iniş yeri değil” dedi. “Bambu iskelede değilsin. Ceza ülkesi tarafından dövülmeyecek veya aldatılmayacaksınız. Hispanik bir kişi doğrudan Nepal mürettebatına entegre olabilir. Duvarcılığın izlerini takip edebiliyorsanız, bütün gün çalışabilirsiniz. ”
Bu bahar korkunç bir istisnadır. Ancak her mevsimde inşaat tehlikeli bir iştir. OSHA düzenlemelerine ve güvenlik teftişlerine rağmen, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 1.000 işçi her yıl hala diğer tüm sektörlerden daha fazla işte ölüyor. Elektrik şokları ve patlayıcı gazlar, toksik dumanlar ve kırık buhar borularından öldüler; Forkliftler, makineler ve enkaz gömüldü; Çatılardan, i-kirişlerinden, merdivenlerden ve vinçlerden düştüler. Ellison'un kazalarının çoğu olay yerine bisiklet sürerken meydana geldi. (Birincisi bileğini ve iki kaburgayı kırdı; ikincisi kalçasını kırdı; üçüncüsü çenesini ve iki dişini kırdı.) Ama sol elinde neredeyse elini kıran kalın bir yara izi var. Onu gördü ve çalışma alanında üç kolun kesildiğini gördü. Çoğunlukla yönetimde ısrar eden Marelli bile birkaç yıl önce neredeyse kör oldu. Üç parça vurulduğunda ve sağ göz küresini deldiğinde, testere ile çelik çivileri kesen bir personelin yanında duruyordu. Cuma günü oldu. Cumartesi günü göz doktorundan kalıntıları çıkarmasını ve pası çıkarmasını istedi. Pazartesi günü işe döndü.
Temmuz ayı sonlarında bir öğleden sonra Ellison ve Marelli ile tanıştım, Yukarı Doğu Yakası'ndaki Metropolitan Sanat Müzesi'nin köşesindeki ağaçlıklı bir sokakta. Ellison'un 17 yıl önce çalıştığı daireyi ziyaret ediyoruz. 1901 yılında inşa edilen bir şehir evinde, girişimci ve Broadway yapımcısı James Fantaci ve eşi Anna'nın sahibi olduğu on oda var. (2015 yılında yaklaşık 20 milyon ABD doları için sattılar.) Sokaktan binanın kireçtaşı gables ve ferforje ızgaraları ile güçlü bir sanat tarzı var. Ancak iç mekana girdikten sonra, yenilenmiş çizgileri Art Nouveau tarzında yumuşamaya başlar, duvarlar ve ahşap işlerimizde bükülür ve katlanır. Bir su zambağına girmek gibi. Büyük odanın kapısı kıvırcık bir yaprak gibi şekillenir ve kapının arkasında döner bir oval merdiven oluşur. Ellison ikisinin kurulmasına yardımcı oldu ve birbirlerinin eğrileriyle eşleşmelerini sağladı. Mantelpiece katı kirazlardan yapılmıştır ve mimar Angela Dirks tarafından şekillendirilen bir modele dayanmaktadır. Restoranda Ellison ve Lale Çiçek Dekorasyonları tarafından oyulmuş nikel kaplı korkuluklarla bir bardak koridor bulunmaktadır. Şarap mahzeninde bile tonozlu bir Pearwood tavanı var. Ellison, “Bu şimdiye kadar muhteşem olduğum en yakın şey” dedi.
Bir yüzyıl önce, Paris'te böyle bir ev inşa etmek olağanüstü beceriler gerektiriyordu. Bugün çok daha zor. Sadece bu zanaat gelenekleri neredeyse ortadan kayboldu, aynı zamanda en güzel malzeme-İspanyol maun, karpat elm, saf beyaz Thassos mermerlerinin birçoğu. Odanın kendisi yeniden düzenlendi. Bir zamanlar dekore edilen kutular artık karmaşık makineler haline geldi. Alçı, çok fazla gaz, elektrik, optik lif ve kablo, duman dedektörleri, hareket sensörleri, stereo sistemler ve güvenlik kameraları, Wi-Fi yönlendiricileri, iklim kontrol sistemleri, transformatörler ve otomatik ışıklar gizleyen ince bir gazlı bez tabakasıdır. . Ve Sprinkler'in konutu. Sonuç olarak, bir ev o kadar karmaşıktır ki, tam zamanlı çalışanların onu korumak için gerekebilir. Ellison, “Orada yaşamaya uygun bir müşteri için bir ev inşa ettiğimi sanmıyorum” dedi.
Konut inşaatı obsesif kompulsif bozukluk alanı haline gelmiştir. Bunun gibi bir daire, bir uzay mekiğinden daha fazla seçenek gerektirebilir - her bir menteşenin şekli ve patinden ve her pencere alarmının konumuna kadar. Bazı müşteriler karar yorgunluğu yaşarlar. Başka bir uzak sensöre karar vermelerine izin veremezler. Diğerleri her şeyi özelleştirmekte ısrar ediyor. Uzun bir süre, mutfak sayaçlarında her yerde görülebilen granit levhalar, dolaplara ve jeolojik kalıplar gibi cihazlara yayılmıştır. Kayanın ağırlığını taşımak ve kapının yırtılmasını önlemek için Ellison tüm donanımı yeniden tasarlamak zorunda kaldı. 20. Sokak'taki bir dairede, ön kapı çok ağırdı ve onu destekleyebilecek tek menteşe hücreyi tutmak için kullanıldı.
Dairede yürürken Ellison, her biri alçı veya ahşap işlerine akıllıca monte edilmiş gizli bölmeleri (erişim panelleri, devre kesici kutuları, gizli çekmeceler ve ilaç dolapları) açmaya devam etti. İşin en zor kısımlarından birinin alan bulmak olduğunu söyledi. Böyle karmaşık bir şey nerede? Banliyö evleri uygun boşluklarla doludur. Hava işleyicisi tavana uymuyorsa, lütfen tavan veya bodrum katına sokun. Ancak New York daireleri çok affedici değil. "Tavan arası mı? Tavan arası nedir? " Dedi Marelli. “Bu şehirdeki insanlar yarım inçten fazla savaşıyor.” Alçı ve bu duvarlardaki saplamalar arasına yüzlerce mil tel ve boru döşenir, devre kartları gibi yerleşiktir. Toleranslar yat endüstrisinden çok farklı değildir.
“Büyük bir sorunu çözmek gibi,” dedi Angela Dex. “Sadece tüm boru sistemlerinin tavanı yırtmadan veya çılgın parçalar çıkarmadan nasıl tasarlayacağınızı anlayın-bu bir işkence.” 52 yaşındaki Dirks, Columbia Üniversitesi ve Princeton Üniversitesi'nde eğitim aldı ve konut iç tasarımında uzmanlaşmıştır. 25 yıllık bir mimar olarak kariyerinde, bu büyüklükte detaylara bu kadar dikkat edebilecek sadece dört projeye sahip olduğunu söyledi. Bir zamanlar, bir müşteri onu Alaska kıyılarındaki bir yolcu gemisine bile izledi. Banyodaki havlu çubuğunun o gün kurulduğunu söyledi. Dirks bu yerleri onaylayabilir mi?
Çoğu sahip, mimarın boru sistemindeki her bükülmeyi çözmesini beklemek için sabırsızlanıyor. Yenileme tamamlanana kadar devam etmek için iki ipotek var. Bugün, Ellison projelerinin metrekare başına maliyeti nadiren 1.500 dolardan az ve hatta bazen iki kat daha yüksek. Yeni mutfak 150.000'de başlıyor; Ana banyo daha fazla koşabilir. Proje süresi ne kadar uzun olursa, fiyat artma eğilimindedir. “Önerilen şekilde inşa edilebilecek bir plan görmedim,” dedi Marelli. “Ya eksik, fiziğe karşı gidiyorlar ya da hırslarını nasıl başaracaklarını açıklamayan çizimler var.” Sonra tanıdık bir döngü başladı. Sahipler bir bütçe belirledi, ancak gereksinimler kapasitelerini aştı. Mimarlar çok yüksek vaat etti ve müteahhitler çok düşük teklif etti, çünkü planların biraz kavramsal olduğunu biliyorlardı. İnşaat başladı, ardından çok sayıda değişiklik emri izledi. Bir yıl süren ve balon uzunluğunun metrekare başına bin dolara ve fiyatın iki katına mal olan bir plan, herkes herkesi suçladı. Sadece üçte bir düşerse, buna başarılı diyorlar.
“Bu sadece çılgın bir sistem,” dedi Ellison. “Tüm oyun, herkesin nedenleri çelişkili olacak şekilde kuruldu. Bu bir alışkanlık ve kötü bir alışkanlık. ” Kariyerinin çoğu için büyük kararlar vermedi. O sadece kiralanmış bir silahtır ve saatlik oranda çalışıyor. Ancak bazı projeler parça parça iş için çok karmaşıktır. Evlerden daha çok araba motorları gibidirler: katmanla katmanla içeriden dışarıya tasarlanmalıdır ve her bileşen tam olarak diğerine monte edilir. Son harç tabakası döşendiğinde, altındaki borular ve teller tamamen düz ve 10 feet'in üzerinde 16 inç içinde dik olmalıdır. Bununla birlikte, her endüstrinin farklı toleransları vardır: çelik işçisinin amacı yarım inç'e kadar doğru olmaktır, marangozun hassasiyeti çeyrek inçtir, sheeter'in hassasiyeti bir inçin sekizincidir ve Stonemason'un hassasiyeti bir inç. Bir altıncı. Ellison'ın işi hepsini aynı sayfada tutmaktır.
Dirks, projeyi koordine etmek için alındıktan bir gün sonra ona girdiğini hatırlıyor. Daire tamamen yıkılmıştı ve sadece harap alanda bir hafta geçirdi. Ölçümler aldı, merkez çizgisini ortaya koydu ve her fikstürü, soketi ve paneli görselleştirdi. Grafik kağıda elle yüzlerce çizim çizdi, sorun noktalarını izole etti ve bunların nasıl düzeltileceğini açıkladı. Kapı çerçeveleri ve korkuluklar, merdivenlerin etrafındaki çelik yapı, taç kalıplamanın arkasına gizlenmiş havalandırma delikleri ve pencere ceplerine sıkışmış elektrik perdelerinin hepsi büyük bir siyah halka bağlayıcısında toplanan küçük kesitlere sahiptir. Dex, “Bu yüzden herkes Mark veya Mark klonu istiyor,” dedi. “Bu belge, 'Sadece burada neler olduğunu biliyorum, aynı zamanda her alanda ve her disiplinde neler olduğunu da biliyorum.'
Tüm bu planların etkileri görülenden daha belirgindir. Örneğin, mutfak ve banyoda, duvarlar ve zeminler göze çarpmaz, ancak bir şekilde mükemmeldir. Sadece bir süre onlara baktıktan sonra nedenini keşfettiniz: Her sıradaki her karo tamamlandı; Sakar eklemler veya kesik sınırlar yoktur. Ellison, odayı inşa ederken bu kesin nihai boyutları düşündü. Hiçbir karo kesilmemelidir. “İçeri girdiğimde Mark'ın orada oturduğunu hatırlıyorum,” dedi Dex. “Ona ne yaptığını sordum ve bana baktı ve 'Sanırım bittim' dedi. Bu sadece boş bir kabuk, ama hepsi Mark'ın zihninde. ”
Ellison'un kendi evi, Newburgh merkezinde terk edilmiş bir kimyasal tesisin karşısında yer almaktadır. 1849 yılında erkek okulu olarak inşa edildi. Önde harap bir ahşap sundurma ile yol kenarına bakan sıradan bir tuğla kutudur. Alt katta, erkeklerin metal işleri ve marangozluk okuduğu Ellison'un stüdyosu. Üst katta, gitar, amplifikatörler, Hammond organları ve diğer grup ekipmanlarıyla dolu uzun boylu, ahır benzeri bir alan. Duvara asılı, annesinin ona ödünç verdiği sanat eseri - büyük ölçüde Hudson Nehri'nin uzak bir manzarası ve düşmanını koruyan bir savaşçı da dahil olmak üzere samuray hayatından suluboya resimleri. Yıllar boyunca bina gecekondular ve sokak köpekleri tarafından işgal edildi. Ellison taşınmadan kısa bir süre önce 2016'da yenilendi, ancak mahalle hala oldukça kaba. Son iki yılda, iki blokta dört cinayet oldu.
Ellison'ın daha iyi yerleri var: Brooklyn'de bir şehir evi; Staten Adası'nda restore ettiği altı yatak odalı bir Victoria villa; Hudson Nehri'nde bir çiftlik evi. Ancak boşanma onu buraya getirdi, nehrin mavi yakalı tarafında, üst düzey işaretli eski karısı ile köprünün karşısında, bu değişiklik ona uyuyordu. Lindy Hop'u öğreniyor, Honky Tonk grubunda oynuyor ve New York'ta yaşamak için çok alternatif veya fakir olan sanatçılar ve inşaatçılarla etkileşime giriyor. Geçen yıl Ocak ayında, Ellison'un evine birkaç blok uzaklıktaki eski itfaiye istasyonu satışa çıktı. Altı yüz bin, yiyecek bulunamadı ve sonra fiyat beş yüz bine düştü ve dişlerini ezdi. Biraz yenileme ile buranın emekli olmak için iyi bir yer olabileceğini düşünüyor. “Newburgh'u seviyorum,” dedi oraya onu ziyaret etmek için gittiğimde. “Her yerde tuhaflar var. Henüz gelmedi-şekilleniyor. ”
Kahvaltıdan bir sabah, masa testeresi için bıçak satın almak için bir donanım mağazasında durduk. Ellison, araçlarını basit ve çok yönlü tutmayı sever. Stüdyosunun bir steampunk tarzı var - neredeyse ama 1840'ların stüdyolarıyla tam olarak aynı değil - ve sosyal hayatı benzer bir karışık enerjiye sahip. “Yıllar sonra 17 farklı dil konuşabiliyorum” dedi. Ben değirmenciyim. Ben cam arkadaşım. Ben taş adamım. Ben mühendisim. Bu şeyin güzelliği, önce toprağa bir delik açmanız ve daha sonra son pirinç parçasını altı bin grit zımpara kağıdı ile cilalamanızdır. Bana göre her şey havalı. "
1960'ların ortalarında Pittsburgh'da büyüyen bir çocuk olarak, kod dönüşümünde daldırma kursu aldı. Steel City dönemindeydi ve fabrikalar büyük göç sırasında kuzeye taşınan Yunanlılar, İtalyanlar, İskoçlar, İrlandalı, Almanlar, Doğu Avrupalılar ve Güney Siyahları ile kalabalıktı. Açık ve yüksek fırınlarda birlikte çalışıyorlar ve daha sonra Cuma gecesi kendi su birikintilerine gidiyorlar. Kirli, çıplak bir kasabaydı ve Monongahela Nehri'nde midede yüzen birçok balık vardı ve Ellison tam olarak balığın yaptığı şey olduğunu düşündü. “Kurum, buhar ve yağ kokusu - bu benim çocukluğumun kokusu” dedi. “Geceleri nehre gidebilirsiniz, burada hiç çalışmayı bırakmayan sadece birkaç mil çelik fabrikası. Parlar ve kıvılcım atarlar ve havaya dumanlar. Bu büyük canavarlar herkesi yutuyor, sadece bilmiyorlar. ”
Evi, kentsel terasların her iki tarafının ortasında, siyah beyaz topluluklar arasındaki kırmızı çizgide, yokuş yukarı ve yokuş aşağı yer alıyor. Babası bir sosyologdu ve eski papazdı-Niebuhr Niebuhr orada, United Teoloji Semineri'nde okudu. Annesi tıp fakültesine gitti ve dört çocuk yetiştirirken pediatrik nörolog olarak eğitildi. Mark ikinci en genç. Sabah, modüler sınıfların ve hippi öğretmenlerinin olduğu Pittsburgh Üniversitesi tarafından açılan bir deney okuluna gitti. Öğleden sonra, o ve çocuk orduları muz koltuklu bisikletlere biniyor, tekerleklere basıyor, yolun yanından atlıyorlar ve batma sineklerinin sürüsü gibi açık alanlardan ve çalılardan geçiyorlardı. Arada bir, çitin içine soyulur veya atılır. Yine de, hala cennettir.
Donanım mağazasından dairesine döndüğümüzde, eski mahalleye yapılan son bir geziden sonra bana yazdığı bir şarkı çaldı. Yaklaşık elli yıldır ilk kez oradaydı. Ellison'un şarkı söylemesi ilkel ve beceriksiz bir şeydir, ancak sözleri rahatlatıcı ve hassas olabilir. “Bir insanın büyümesi on sekiz yıl sürüyor, kulağa iyi gelmesi için birkaç yıl daha” dedi. “Bir şehir yüz yıl boyunca gelişsin / sadece bir gün içinde yıkılsın / Pittsburgh'u en son bıraktığımda / o şehrin eskiden olduğu / diğer insanların geri dönebileceği bir şehir inşa ettiler.”
On yaşındayken annesi Albany'de yaşıyordu, Pittsburgh böyle oldu. Ellison önümüzdeki dört yılı yerel okulda geçirdi, “Temelde Aptal'ı mükemmelleştirmek için”. Sonra Massachusetts, Andover'deki Phillips Koleji Lisesinde başka bir acı yaşadı. Sosyal olarak, Amerikalı beyler için bir eğitim alanıydı: John F. Kennedy (Jr.) o sırada oradaydı. Entelektüel olarak, titizdir, ama aynı zamanda gizlenir. Ellison her zaman uygulamalı bir düşünür olmuştur. Dünyanın manyetizmasının kuşların uçuş modelleri üzerindeki etkisini çıkarmak için birkaç saat geçirebilir, ancak saf formüller nadiren başı dertte olur. “Açıkçası, buraya ait değilim” dedi.
Zengin insanlarla nasıl konuşulacağını öğrendi-bu yararlı bir beceridir. Ve Howard Johnson'ın bulaşık makinesi, Georgia Tree Ekici, Arizona Hayvanat Bahçesi Personeli ve Boston'un çırak marangozu sırasında zaman ayırmasına rağmen, son yılına girmeyi başardı. Yine de sadece bir kredi saatinden mezun oldu. Her halükarda, Columbia Üniversitesi onu kabul ettiğinde, altı hafta sonra ayrıldı ve daha da fazla olduğunu fark etti. Harlem'de ucuz bir daire buldu, mimeograf işaretleri yayınladı, tavan ve kitaplıklar inşa etmek için fırsatlar sağladı ve boşluğu doldurmak için yarı zamanlı bir iş buldu. Sınıf arkadaşları avukat, broker ve hedge fonu tüccarları - gelecekteki müşterileri - kamyonu boşalttığında, banjo okudu, bir kitaplık dükkanında çalıştı, dondurmaya girdi ve yavaşça bir işlemde ustalaştı. Düz çizgiler kolaydır, ancak eğriler zordur.
Ellison uzun zamandır bu işte, böylece becerileri onun için ikinci doğa. Yeteneklerini tuhaf ve hatta pervasız gösterebilirler. Bir gün, Newburgh'da bir şehir evi için merdivenler inşa ederken iyi bir örnek gördüm. Merdiven Ellison'un ikonik projesidir. Çoğu evde en karmaşık yapılardır - bağımsız olarak durmalı ve uzayda hareket etmelidirler - küçük hatalar bile felaket birikimine neden olabilir. Her adım 30 saniye boyunca çok düşükse, merdivenler en üst platformdan 3 inç daha düşük olabilir. “Yanlış merdivenler açıkça yanlış,” dedi Marelli.
Bununla birlikte, merdivenler de insanların dikkatini kendilerine çekmek için tasarlanmıştır. Breakers gibi bir konakta, Vanderbilt çiftinin Newport'taki yaz evi 1895 yılında inşa edildi ve merdivenler bir perde gibi. Konuklar gelir gelmez, gözleri salondan korkuluk üzerindeki bornozdaki büyüleyici metreye taşındı. Adımlar, partiye katılmak için yerçekimi olmadan aşağı kaymasına izin vermek için her zamanki yedi buçuk inç yerine kasıtlı olarak düşük altı inç daha yüksekti.
Mimar Santiago Calatrava bir zamanlar onun için inşa edilen Ellison'un bir şaheser olarak inşa ettiği merdivenlere atıfta bulundu. Bu standardı karşılamadı - Ellison başından itibaren yeniden tasarlanması gerektiğine ikna oldu. Çizimler, her adımın bir adım oluşturmak için bükülmüş tek bir delikli çelikten yapılmasını gerektirir. Ancak çeliğin kalınlığı bir inç sekizinciden azdır ve neredeyse yarısı bir deliktir. Ellison, birkaç kişinin aynı anda merdivenlerden yukarı çıkması durumunda bir testere bıçağı gibi büküleceğini hesapladı. Daha da kötüsü, çelik perforasyon boyunca stres kırığı ve pürüzlü kenarlar üretecektir. “Temel olarak bir insan peyniri rezeti haline geliyor” dedi. En iyi durum bu. Bir sonraki sahibi büyük bir piyanoyu en üst kata taşımaya karar verirse, tüm yapı çökebilir.
Ellison şöyle dedi: “İnsanlar bunu anlamamı sağlamak için bana çok para ödüyorlar.” Ancak alternatif o kadar basit değil. Çeyrek bir inç çeliğin yeterince güçlüdür, ancak büküldüğünde metal hala gözyaşı dökülür. Böylece Ellison bir adım daha ileri gitti. Koyu turuncu parlayana kadar çeliği bir flowtorch ile patlattı, sonra yavaşça soğumaya bıraktı. Tavlama adı verilen bu teknik, atomları yeniden düzenler ve bağlarını gevşeterek metali daha sünek hale getirir. Çeliği tekrar büktüğünde gözyaşı yoktu.
Stringers farklı soru türlerini ortaya çıkarır. Bunlar adımlarla yan yana ahşap tahtalardır. Çizimlerde, kavak ahşabından yapılmıştır ve yerden yere kesintisiz şeritler gibi bükülmüşlerdir. Ama levhayı bir eğriye nasıl kesilir? Yönlendiriciler ve fikstürler bu işi tamamlayabilir, ancak uzun zaman alır. Bilgisayar kontrollü şekillendirici işe yarayabilir, ancak yeni bir şekil üç bin dolara mal olacaktır. Ellison bir masa testeresi kullanmaya karar verdi, ancak bir sorun vardı: Masa testeresi eğrileri kesemedi. Düz dönen bıçağı doğrudan tahtada dilimlemek için tasarlanmıştır. Açılı kesimler için sola veya sağa doğru eğilebilir, ancak başka bir şey yoktur.
“Bu, bunu evde denemiyorum çocuklar!” bir şey, ”dedi. Masanın yanında durdu ve komşusuna ve eski çırak Caine Bugelman'a bunu nasıl başaracağını gösterdi. Budman 41 yaşında: İngiliz profesyonel bir metal işçisi, topuzda sarışın adam, gevşek görgü, sportif tavır. Erimiş alüminyum bir topla ayağında bir delik yaktıktan sonra, yakındaki Rock Tavern'de bir döküm işi bıraktı ve daha güvenli beceriler için ahşap işleme tasarladı. Ellison o kadar emin değildi. Kendi babasının iki kez iki kez kırılmış altı parmak vardı. “Birçok insan ilk kez ders olarak davranacak” dedi.
Ellison, bir masa testeresi ile eğrileri kesmenin hilesinin yanlış testere kullanmak olduğunu açıkladı. Tezgahtaki bir yığıntan bir kavak tahtası aldı. Çoğu marangoz gibi testere dişlerinin önüne koymadı, ancak testere dişlerinin yanına koydu. Sonra, kafası karışmış Buelman'a bakarak, dairesel bıçağın dönmesine izin verdi, sonra sakin bir şekilde tahtayı bir kenara itti. Birkaç saniye sonra, tahtaya pürüzsüz bir yarım ay şekli oyulmuştur.
Ellison şimdi bir oluktaydı, tahtayı testere tekrar tekrar itti, gözleri odaklandı ve devam etti, bıçak elinden birkaç inç döndü. İş yerinde, Budelman'ın anekdotlarına, anlatımları ve açıklamalarını sürekli olarak anlattı. Bana Ellison'un en sevdiği marangozluğun vücudun zekasını nasıl kontrol ettiğini söyledi. Korsanları Three Rivers Stadyumu'nda izleyen bir çocukken, bir zamanlar Roberto Clemente'nin topu nereye uçuracağını nasıl bildiğine hayret etti. Yarasayı terk ettiği anda kesin ark ve ivmeyi hesaplıyor gibi görünüyor. Bir kas hafızası olduğu kadar spesifik bir analiz değildir. “Vücudunuz sadece nasıl yapılacağını biliyor” dedi. “Beyninizin sonsuza dek anlaması gereken bir şekilde kilo, kolları ve alanı anlıyor.” Bu, Ellison'a keski nereye yerleştirileceğini veya başka bir milimetre odun kesilip kesilmeyeceğini söylemekle aynıdır. “Steve Allen adında bu marangoz biliyorum” dedi. “Bir gün bana döndü ve 'Anlamıyorum. Bu işi yaptığımda konsantre olmalıyım ve gün boyu saçmalıktan bahsediyorsun. Sır, sanmıyorum. Bir şekilde geldim ve sonra bunu düşünmeyi bitirdim. Artık beynimi rahatsız etmiyorum. "
Bunun merdiven inşa etmenin aptalca bir yolu olduğunu itiraf etti ve bunu bir daha asla yapmayı planladı. "Delikli merdiven adamı olarak adlandırılmak istemiyorum." Ancak, iyi yapılırsa, sevdiği büyülü unsurlara sahip olacaktır. Diziciler ve basamaklar görünür dikiş veya vida olmadan beyaza boyanacaktır. Kol tabanları meşe olarak yağlanacak. Güneş merdivenlerin üzerindeki çatı penceresinden geçtiğinde, basamaklardaki deliklerden hafif iğneler çekecektir. Merdivenler uzayda kötüleşmiş gibi görünüyor. Ellison, “Bu ekşi dökmeniz gereken ev değil,” dedi. “Herkes, sahibinin köpeğinin ona basıp basmayacağına bahse giriyor. Çünkü köpekler insanlardan daha akıllı. ”
Ellison emekli olmadan önce başka bir proje yapabilirse, Ekim ayında ziyaret ettiğimiz çatı katı olabilir. New York'taki son sahipsiz büyük alanlardan biri ve en erken olanlardan biri: Woolworth Binası'nın tepesi. 1913'te açıldığında, Woolworth dünyanın en uzun gökdelendi. Hala en güzel olabilir. Mimar Cass Gilbert tarafından tasarlanan, neo-gotik kemerler ve pencere süslemeleri ile dekore edilmiş sırlı beyaz pişmiş toprak ile kaplıdır ve Manhattan'ın altındaki yaklaşık 800 feet üzerinde durur. Ziyaret ettiğimiz alan, binanın son aksaklığının üzerindeki terastan Spire'daki gözlemevine kadar ilk beş katı kaplar. Geliştirici Alchemy Properties buna Pinnacle diyor.
Ellison geçen yıl David Horsen'den ilk kez duydu. David Horsen, sık sık işbirliği yaptığı bir mimar. Thierry Despont'un diğer tasarımı alıcıları çekemedikten sonra, Hotson Pinnacle için bazı planlar ve 3D modeller geliştirmek için işe alındı. Hotson için sorun açık. Despont bir zamanlar parke zeminler, avizeler ve ahşap panelli kütüphanelerle gökyüzünde bir şehir evi öngördü. Odalar güzel ama monoton-herhangi bir binada olabilirler, bu göz kamaştırıcı, yüz metrelik gökdelenin ucu değil. Böylece Hotson onları havaya uçurdu. Resimlerinde, her kat bir sonraki kata götürür ve bir dizi daha muhteşem merdivenden geçer. Hotson, “Her kata her yükseldiğinde hırıltıya neden olmalı” dedi. “Broadway'e geri döndüğünüzde, ne gördüğünüzü bile anlamayacaksınız.”
61 yaşındaki hotson, tasarladığı alanlar kadar ince ve açısaldır ve genellikle aynı tek renkli kıyafetleri giyer: beyaz saç, gri gömlek, gri pantolon ve siyah ayakkabılar. Ellison ve ben ile Pinnacle'da sahne aldığında, New York Filarmoni'nin copunu kazanan bir oda müziği şefi gibi olasılıklarına huşu içinde görünüyordu. Bir asansör bizi ellinci zeminde özel bir salona götürdü ve sonra bir merdiven büyük odaya yol açtı. Çoğu modern binada, asansörlerin ve merdivenlerin temel kısmı zirveye çıkacak ve katların çoğunu işgal edecektir. Ama bu oda tamamen açık. Tavan iki katlıdır; Şehrin kemerli manzarası pencerelerden hayran kalabilir. Palisades ve Throgs Boyun Köprüsü'nü, güneyde Sandy Hook'u ve Galile, New Jersey kıyılarında görebilirsiniz. Sadece çaprazlama yapan birkaç çelik kirişli canlı bir beyaz boşluk, ama yine de şaşırtıcı.
Aşağımızın doğusunda, Hotson'un ve Ellison'un önceki projesinin yeşil kiremit çatısını görebiliriz. Buna gökyüzünün evi denir ve 1895'te dini bir yayıncı için inşa edilen bir Romanesk yüksek katlı binada dört katlı bir çatı katıdır. Büyük bir melek her köşede bekçidir. 2007 yılına kadar, bu alan 6,5 milyon dolara satıldığında - o zamanlar finans bölgesinde bir rekor - onlarca yıldır boştu. Neredeyse hiç sıhhi tesisat veya elektrik yok, sadece Spike Lee'nin “Inside Man” ve Charlie Kaufman'ın “New York'taki Synecdoche” için çekilen sahnelerin geri kalanı. Hotson tarafından tasarlanan daire hem yetişkinler için bir oyun parkı hem de göz kamaştırıcı bir asil heykel-Pinnacle için mükemmel bir ısınma. 2015 yılında, iç tasarım onu on yılın en iyi dairesi olarak derecelendirdi.
Sky House hiçbir şekilde bir yığın kutu değildir. Bir elmasta yürüyormuş gibi, bölünme ve kırılma alanı ile doludur. “David, sinir bozucu Yale tarzında dikdörtgen ölüm söylerken,” dedi Ellison. Ancak, daire olduğu kadar canlı hissetmiyor, ama küçük şakalar ve sürprizlerle dolu. Beyaz zemin burada ve orada cam panellere yol açarak havada havaya kaldırmanıza izin verir. Oturma odasının tavanını destekleyen çelik kiriş aynı zamanda emniyet kemerleri olan bir tırmanma direğidir ve konuklar halatlardan inebilir. Ebeveyn yatak odası ve banyo duvarlarının arkasına gizlenmiş tüneller vardır, böylece sahibinin kedisi etrafta dolaşabilir ve başını küçük açıklıktan çıkarabilir. Dört katın hepsi, cilalı Alman paslanmaz çelikten yapılmış büyük bir boru şeklindeki slaytla bağlanır. Üstte, hızlı, sürtünmesiz binicilik sağlamak için bir kaşmir battaniyesi sağlanır.
Gönderi: Eylül-09-2021